Donderdag
09 Januarie 2014
Ek het laasnag ‘n droom gehad. Ek en ‘n
paar manne vriende was oppad na die een of ander bestemming, ons het onder
andere onderdeur ‘n aquaduct gery en die
pad wat ons gery het, het diep in die aarde in geval, so asof ons deur ‘n tonnel
ry wat al nouer en nouer en dieper raak – en ek was nogals claustrophobic. Nietemin het ons anderkant uitgekom en op die een
of ander hoë gebou se balkon beland – vandaar kon ek laer af op ‘n ander vloer
– ‘n rowwe ou met tatoes sien, hy het op een plek stilgestaan en was besig – op
die oog af met iets onaanvaarbaars wat gelyk het of hy die een of ander dier
mishandel – ek het hom berispe en hy het stadig in ons rigting omgedraai en ek sien
toe dat hierdie man krippel was (gebroke was?).
Die krippel man het toe na my toe
uitgeroep en vir my gevra wat my probleem is. Julle manne saam met my het vorentoe beweeg
om die besigheid beter te beskou en ek sien toe tot my verbasing dat julle
almal ook – soos hierdie man met die tatoes – gebreklik is. Ek was verbaas en
kon amper nie glo dat julle ook gebreklik was nie – ek ken julle al so lank en
kon nie glo dat ek dit nognie raakgesien het nie. Ek het gehuil en julle
gesmeek om asseblief te sien en te besef dat ek lyk miskien oukei maar dat ek
is baie meer gebreklik (gebroke), as wat jy kan sien…julle het my omhels en
getroos en gesê dis oukei…
Ek is
dankbaar dat ek jou mag ken, dat jy bemoeienis met my maak, dat jy nog altyd binne jou
individuele vermoë (binne jou eie beperkinge), na my uitreik en vir my van
jouself gee (soos jy kan). Soos ek genoem het, het ons almal ons eie unieke challenges. My probleem is sekerlik (van
tyd tot tyd), gesetel rondom my verwagtinge diep binne in my – soms sekerlik
menslik gesproke onrealisties in terme van my buitengewone omstandighede.
Die
een probleem wat ek weet ek het is om soms te verwag mense moet outomaties weet
wat in my lewe en in my hart aangaan/gebeur – en ek besef dis onbillik van my.
Dan battle ek ook die universele manne
handicap van cowboys don’t cry (alhoewel ek in privaatheid baie meer huil – glo
ek – as die norm vir mans?).
‘n
Behoefte wat ek veral het is om gehoor te word (het ons ne almal maar 'n behoefte om gehoor te word nie?). Om net so nou en dan my ervarings te deel (en om ook joune te hoor), om met iemand wat ek vertrou te kan incheck en die stand van die verloop van my storie te
kan deel soos dit ontvou – sonder oordeel, sonder om te dink jy moet met
oplossings vorendag kom. Dan het ek ook ‘n behoefte vir intersessie,
omdat ek soms voel ek het nie eers krag om met die Here te praat nie. Soms is
die een iets waarna ek die meeste van my dag uitsien om net in die bed te kom...
Ek veg
(soms), teen uitputting (meestal) op alle terreine, en ek is nog steeds versigtig om my
sake sommer net op die tafel neer te sit want ek is bang ek verjaag jou deur my
burdens/behoeftes van my hart bloot
te lê – dat ek as klein gelowig oorkom/voorkom, dat ek bloot net nie genoeg
vertrou op die Here nie? Soos een van
julle genoem het, van die boek wat hy gelees het - dat jy hou liewer jou bek want
jy wil nie verwerp word nie?
Ek mis
die Here (by geleentheid), ontsettend baie (ja dit klink ook vir my absurd), Hy
voel soms vêr weg van my daaglikse grind – gedagtig dat ek (soos jy), net ‘n mens
van vlees en bloed is, wat daagliks gekonfronteer word met my beker wat ek net
eenvoudig MOET ontvang (soos jy jou beker daagliks ontvang). Ek kan dit nie
laat verbygaan nie (al wil ek soms daai beker hoe graag by my laat verbygaan!).
Ek het die afgelope paar maande al ‘n paar keer gedink aan handoek ingooi –
maar hoe? En wat dan van my journey? Ek
is ook bang ek mis uit op my ervaring?
Moet
asseblief nie wat ek hier sê veroordelend lees of ontvang nie – sien dit eerder
as ‘n poging van my kant af om myself beter te verstaan binne my konteks, binne
my verhouding met die Here (op hierdie punt), en my verhouding met jou. Bid vir
my – tree vir my in – dra my op – lig my op, as jy kans het – and when I cross your mind. Ek doen dieselfde vir jou.
Weet
net dat ek jou buitendien waardeer vir wat jy in elk geval vir my beteken.
No comments:
Post a Comment